«Οι κυβερνήσεις στην πανδημία έπρεπε να ανακαλύψουν δρόμους εκεί που φαινόταν ότι δεν υπήρχαν», μας λέει η υφυπουργός Υγείας Ζωή Ράπτη. Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή της στο «Π», μιλάει για το DNA της Νέας Δημοκρατίας, για τα σενάρια συνεργασίας την επομένη των εκλογών αλλά και για την οικογένειά της.
Επιπλέον, μας μιλάει ως μητέρα και μας αποκαλύπτει τι συμβουλεύει τον μονάκριβο γιο της, αλλά μας εκμυστηρεύεται και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στο υπουργικό πόστο της τα δύο τελευταία χρόνια.
Ορισμένοι ασκούν κριτική στον πρωθυπουργό, λέγοντας πως έχει αλλοιώσει το DNA της ΝΔ με τόσες μεταγραφές στελεχών από τον μεσαίο χώρο. Ποια είναι η θέση σας και τι άποψη σας μεταφέρει η βάση του κόμματος για αυτό;
Το DNA της Νέας Δημοκρατίας είναι η υπεράσπιση της πατρίδας, η ευημερία του λαού, η προαγωγή του ελληνικού πολιτισμού και η υπηρέτηση της έννοιας του δικαίου. Η βάση του κόμματος είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένη με την πορεία της κυβέρνησης και ζητά ακόμα μεγαλύτερη ένταση και ταχύτητα στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων. Ειλικρινά, δεν έχω συναντήσει μέχρι τώρα ούτε ένα μέλος ή φίλο του κόμματος που να μου θέτει προβληματισμό ανάλογο με την ερώτησή σας.
Είμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο. Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία της ΝΔ στις δεύτερες κάλπες, όπως έχει πει ο πρωθυπουργός, εκτιμάτε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να αναζητήσει εταίρους στα δεξιά της ΝΔ ή στα αριστερά της;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει απαντήσει σαφώς σε αυτό το ερώτημα. Μάλιστα, τοποθετήθηκε και στην τηλεοπτική συνέντευξή του στον ΑΝΤ1, πριν από λίγες ημέρες. Μίλησε για τις εκλογές και για την απλή αναλογική είπε ξεκάθαρα ότι δεν πιστεύει σε αυτήν, διότι «είναι μια εξαίρεση στην ιστορία των εκλογικών συστημάτων της χώρας, ο κ. Τσίπρας την ψήφισε για πολύ συγκεκριμένους λόγους και αποτελεί μια βόμβα αστάθειας σήμερα στα θεμέλια της χώρας». Για να απαντήσω όμως στο ερώτημά σας ευθέως, θεωρώ ότι τις όποιες συνεργασίες, κι αυτές έπειτα από τις δεύτερες κάλπες, θα τις υποδείξει ο ίδιος ο λαός με τις επιλογές του. Ωστόσο, όπως είπε ο πρωθυπουργός, στόχος της Νέας Δημοκρατίας είναι η αυτοδυναμία. Και αυτοδυναμία, φυσικά, δεν σημαίνει μονοκομματική κυβέρνηση. Η κυβερνητική πορεία μας την παρελθούσα τριετία αποδεικνύει το ακριβές της παραπάνω τοποθέτησης.
Από την ημέρα που ορκιστήκατε υφυπουργός Υγείας έχουν περάσει δύο χρόνια, και μάλιστα γεμάτα προκλήσεις για το υπουργείο. Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σας σε αυτούς τους 26 μήνες;
Αυτοί οι 26 μήνες βιώθηκαν σαν μία στιγμή. Θα ήταν ψέμα να ισχυριστώ ότι δεν μου φάνηκαν και δύσκολοι και κοπιαστικοί. Η ένταση με την οποία χτύπησε η πανδημία την Ελλάδα και την ανθρωπότητα ολόκληρη ήταν μια άνευ προηγουμένου δοκιμασία για εμάς. Σε τέτοιου είδους προκλήσεις και δοκιμασίες δεν υπάρχει μπούσουλας, έτοιμες απαντήσεις, λαγοί που βγαίνουν από το καπέλο. Οι κυβερνήσεις έπρεπε να ανακαλύψουν δρόμους εκεί που φαινόταν ότι δεν υπήρχαν. Και τους βρήκαμε. Και εξερχόμαστε από την πανδημία δυνατοί και με δομές στην Ψυχική Υγεία που θα παραμείνουν και θα υπηρετήσουν τον λαό για χρόνια.
Λέτε πως η κυβέρνηση άνοιξε δρόμους εκεί που δεν υπήρχαν. Αλήθεια, πόση συλλογική δουλειά και πόσος ανθρώπινος κόπος κρύβονται πίσω από αυτό το υπουργικό γραφείο;
Ακριβώς τόσος όσος βρίσκεται σε κάθε τίμια εργασία που κάνουν οι άνθρωποι – με μια σημαντική διαφορά όμως. Η δική μας εργασία έχει και το βάρος της ευθύνης και την υποχρέωση να εξηγούμε στους άλλους τι κάνουμε και γιατί. Κι αυτό συνέχεια, χωρίς δυσφορία, με χαρά και υπομονή. Αν ο πολιτικός χάσει το κουράγιο του αλλά και την υπομονή να εξηγεί σε όλους όσα πράττει, θα χάσει και το «παιχνίδι» συνολικά. Κι απ’ αυτό το «παιχνίδι» εξαρτώνται πολλά περισσότερα απ’ όσα φανταζόμαστε.
Μιας και μιλάμε για πολιτική, υπάρχει κάποια προσωπικότητα σε αυτόν τον χώρο που θαυμάζετε και που «σημάδεψε» την πορεία σας και την απόφασή σας να εμπλακείτε με αυτήν;
Ξεχωρίζω της πολιτικές προσωπικότητες της παράταξής μας. Οι ηγεσίες της παράταξης–από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μέχρι τον Γεώργιο Ράλλη, τον Ευάγγελο Αβέρωφ, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τον Μιλτιάδη Έβερτ, τον Αντώνη Σαμαρά και τον Κώστα Καραμανλή μέχρι και τον Κυριάκο Μητσοτάκη– είναι προσωπικότητες με τεράστιο κύρος,με γνώσεις και με ήθος που ενέπνευσαν και εμπνέουν και εμένα και το σύνολο των μελών και των φίλων της παράταξης.
Από τις διεθνείς πολιτικές προσωπικότητες ποιες ξεχωρίζετε;
Όσον αφορά τη διεθνή σκηνή, δεν μπορώ να μην κάνω αναφορά στον Σαρλ ντε Γκωλ, τον Τζον Φ. Κένεντι, τη Μάργκαρετ Θάτσερ, τον Χέλμουτ Κολ, τον Εμάνουελ Μακρόν και τον Μάριο Ντράγκι.
Ποιο ήταν το σπουδαιότερο δώρο που έκανε η ζωή στον άνθρωπο Ζωή;
Την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τους συνεργάτες μου. Δώρο μας και σημείο αναφοράς μας είναι οι άνθρωποι.
Έχω ακούσει πως δεν είστε καθόλου ανταγωνιστική με τις γυναίκες και είστε πολύ υποστηρικτική. Ισχύει αυτό;
Ισχύει. Γιατί πιστεύω ότι ο ανταγωνισμός σπάνια βγαίνει σε καλό. Προτιμώ τη συνεργασία και λόγω ιδιοσυγκρασίας. Άλλωστε, υπάρχει και μια μικρή δόση ευγενούς ιδιοτέλειας στη συνεργασία. Μαθαίνεις από τους άλλους. Ο φίλος, ο συνεργάτης, ο γνωστός σου γίνεται και δάσκαλός σου. Βελτιώνεσαι την ίδια στιγμή που ενώνεις δυνάμεις για να καταφέρεις κάτι σημαντικό. Κι αυτό ισχύει για τις γυναίκες, τις οποίες θα ήταν ανόητο να δω ανταγωνιστικά, αλλά και για τους άντρες. Ψάχνοντας λύσεις στα προβλήματα, δεν χωρούν ανταγωνισμοί. Στις γυναίκες ιδιαίτερα θαυμάζω τις δεξιότητές τους στην οργάνωση, τη διπλωματία, την υπομονή και το πρακτικό πνεύμα, αρετές στις οποίες ασκούμαι καθημερινά.
Ποιο είναι το προσωπικό στοίχημα που έχετε θέσει για τον Βόρειο Τομέα;
Η βελτίωση της ζωής των γειτόνων μου – κι επαναλαμβάνω τη λέξη «γειτονιά», επειδή έτσι βλέπω την περιοχή μου, τον Βόρειο Τομέα της Αττικής. Είναι ένας όμορφος τόπος με σημαντικούς ανθρώπους, που εμείς οι εκπρόσωποι της εκτελεστικής εξουσίας οφείλουμε να κάνουμε το παν για να βελτιώσουμε την καθημερινότητά τους. Το στοίχημα είναι να αφήσω δομές και λύσεις για την Ψυχική Υγεία στα Βόρεια και σ’ όλη την Ελλάδα και να βλέπω τα πράγματα να γίνονται καλύτερα. Η πολιτική δεν έχει νόημα, αν δεν καλυτερεύει την ζωή των πολλών.
Είστε από τις γυναίκες πολιτικούς που δεν αυτοπροσδιορίζονται με βάση έναν άντρα σύζυγο. Αυτό ήταν επιλογή ή προέκυψε στην πορεία της ζωής σας;
Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό που προκύπτει στη ζωή μας είναι οι επιλογές μας – με τη συνοδό επιρροή των απρόβλεπτων παραγόντων.
Εσείς, ως μητέρα, είστε η κλασική Ελληνίδα μάνα; Υπό την έννοια πως είστε υπερπροστατευτική με τον γιο σας;
Σε όλα χρειάζεται το μέτρο. Ούτε αδιαφορία ούτε ασφυκτική επιρροή. Ούτε υπερπροστατευτισμός ούτε λυμένοι όλοι οι χαλινοί άνευ επίβλεψης και νουθεσιών. Βλέπω, παρατηρώ, τον ακούω με προσοχή και, όπου το ζητά ο ίδιος ή το απαιτεί η περίσταση, και τον συμβουλεύω.
Τι τον συμβουλεύετε;
Μα τι άλλο; Να πράττει το σωστό και να είναι δίκαιος με τους ανθρώπους, χωρίς αστερίσκους και αναβολές. Το σωστό είναι σωστό και πρέπει να υπηρετείται.
Στην οικογένειά σας κρατάτε τις παραδόσεις;
Κι ο ίδιος ο θεσμός της οικογένειας είναι μέρος της παράδοσης μας. Γι’ αυτό δεν υπάρχει οικογένεια δίχως να την τηρεί. Εμείς όσο μπορούμε τηρούμε τις παραδόσεις μας και απολαμβάνουμε κάθε λεπτό που μας χαρίζει ο Θεός για να βρισκόμαστε όλοι μαζί, με κάθε ευκαιρία, ως οικογένεια.
Συνέντευξη στην Άννα Καραβοκύρη